راستی به کجا می رویم؟
در طی چند سال اخیر رسانه صداوسیما روز به روز سخیف و لوده تر می شود.
اینکه هر سال رمضان (برای اینکه مبادا کسی بعد از افطار وقتی برای تفکر یا نیایش یا فرصتی برای رفتن به مسجد پیدا کند) صدا و سیما سریال طنز می سازد یک موضوع است و کیفیت و نوع پیامدهی این سریالها بحثی دیگر.
امسال صدا و سیما شاهکارهایش را تکمیل کرده و در راستای خدمت بیشتر به مردم طنز" بزنگاه" را برای استفاده بهتر از فرصت رمضان روی آنتن برده است.
سوال از سازندگان فیلم و مهم تر از آن از صدا و سیما که این سریال را در بهترین و پرمخاطب ترین ساعت پخش می کند این است :
آیا به راستی نقد کردن مرده پرستی و مراسمات بعد از مرگ باید همراه با مسخره کردن گریه بازماندگان ، مداحی ، تسلیت گفتن به بازماندگان ، مسجد، لباس مشکی عزاو...باشد؟
تو یکی از قسمتهای فیلم عطاران توی دستشویی میگه: اینجا بوی بابامو میده واقعا اینقدر فرهنگ ما سخیف و بی قدر شده است که پدر جایگاهش در....است؟
البته متاسفانه در طول فیلم از عنصر دستشویی که احتمالا از اکتشافات کارگردانان طنز ایرانی است بسیار استفاده شده است در هر قسمت به یک نکته در باره دستشویی پرداخته شده.
طنز وقتی چیزی را نقد می کند آن چیز باید اپیدمی شده باشد آیا واقعا همه مردم در کشور ما بلافاصله بعد از مرگ به یاد میراث خواری می افتند؟
*آیا به این فکر کرده اید که کسانی که از روی بدشانسی در زمان پخش این سریال عزیزی را ازدست داده باشند در مراسم عزا داری ممکن است چه حالی پیدا کنند؟
*استرس و فشاری که به دخترانی که سن ازدواجشان گذشته و خانواده هایشان در هنگام مسخره کردن دختر بزرگ خانواده در این سریال وارد می شود را چه کسی میخواهد پاسخگو باشد؟
مراسم بزرگداشت برای طلب آمرزش برای مرده است آیا این هم مسخره شدن دارد؟
* مسئله اعتیاد در این سریال آنقدر عادی و حتی جالب قلمداد شده است که مخاطب به جای اینکه از اعتیاد بدش بیاید بیشتر تمایل به تجربه به قول خودشون " چیز" می کند.
* اگر یه قسمت از این سریال رو نگاه کنید به راحتی با کلماتی روبرومیشید که واقعا آموزش دادن این کلمات از رسانه ملی خجالت آوره انگار یادشون نیست که مخاطب این سریال کودکان و نوجوانان و.... هستند. نمیخوام بگم جامعه ما ازاین کلمات پاک پاکه اما ترویجشون از صدا و سیما واقعا افتضاح است:
کلماتی مانند خیلی خری، بی شعور، احمق، نفهم ، پدر سوخته و.....
به نظر من اگه این فیلم یه پیام مثبت داشته باشه در کنارش پیامهای منفی بسیاری رو القا می کنه که پاک کردنش از ذهن مخاطب اونم در ماه رمضان بسیار سخت خواهد بود.
نکته نهایی اینکه ساختن سریالهای آبکی طنز از طرف عطاران یا هرکس دیگر و روی آنتن رفتنش از طرف سیما نه تنها بیشتر به لودگی شبیه است تا طنز بلکه توهین به شعور مردم ایران است.