تا به حال شده که عبادتی رو برای اولین بار انجام بدید مثلا به اعتکاف برید یا یه شب اتفاقی برای نماز شب بیدار بشید و نماز شب بخونید؟یا فرضا در طول روز یه کار مثبت جدید انجام بدید؟ مثلا به یکی که نیازمند کمک کنید؟ سوال من اینه که بعد از انجام اون فعالیت مثبت چه اتفاقی براتون افتاده ؟منظورم رو که فهمیدید؟ بزار سوالم رو روشن تر بگم :
آیا میتونید یه کار خوبی که انجام داده اید رو نگه دارید؟
معمولا یه کار خوب رو چند وقت نگهش میدارید یه روز دو روز یه ماه یه سال یا یه عمر؟
فکر می کنم این کار خیلی سختیه!
آدمیزاد ندید بدیده ، وقتی کار خوبی رو انجام میده فکر می کنه شاخ غول رو شکسته، احساس می کنه همجوار خدا شده ، توقع داره مستجاب الدعوه بشه یعنی هرچی میگه خدا حرفش رو گوش کنه.
انسان به همین خاطر دیگه نمیتونه کار خوبش رو یه روز هم نگه داره ،
مثلا همین اعتکاف ، چند نفر از اونایی که رفتن اعتکاف میتونن ذخیره اعتکاف رو نگه دارن ؟
خودشون هم میدونن که معمولا بعداز دو سه روز معمولا اثر اعتکاف از بین میره ، و دیگه انسان اون حس خوبه رو نداره ،
میدونید چرا؟ به نظر من علتش میتونه این باشه :
اول اینکه ما بچه های آدم ؛ بی ظرفیتیم یعنی از بس کار خوب نکردیم وقتی هم یه کار خوب انجام میدیم به راحتی یا با منت خرابش می کنیم یا با غرور و خود بزرگ بینی آتیشش می زنیم .
دوم اینکه از اونجا که کارهای خوب برای ما ملکه نشدن و معمولا هم با سختی همراه هستن وقتی کار خوبمون تموم میشه به قول امروزیا میخوایم یه تایم استراحتی داشته باشیم تا خستگی اون کار خوبه از تنمون بیرون بره .
اون وقته که مثلا برای از بین رفتن خستگی اعتکاف، یه مجلس راه می اندازیم و تو اونجا یا دیگران رو مسخره می کنیم و می خندیم یا شروع میکنیم پشت سر دیگران یا به حساب خودمون آدم بدا غیبت می کنیم (چون فرض اینه که ما آدم خوبای این دنیائیم).خلاصه اینکه تفریحاتمون رو ساماندهی دینی نمی کنیم یا افراطی هستیم یا تفریطی.
سومین دلیل و مهمترین دلیل نگه نداشتن اعمال خوب هم اینه که شیطان وقتی می بینه یه بنده ای چند قدمی به خدا نزدیک شده و چند قدمی هم از شیطان دور شده بلافاصله دست به کار میشه و حسابی وسوسه اش میکنه تا مبادا طرف بتونه خودش رو کنترل کنه و مسیرش رو به درستی انتخاب کنه.
یه نظر من راه حل کردن این مشکل بزرگ اینه که آدم کارای خوبش رو اونقدر زیاد کنه تا کار خوب براش عادت بشه و دیگه انجام کار خوب براش بزرگ جلوه نکنه مثلا خودش رو به صدقه دادن عادت بده ؛ با خودش عهد ببنده که اگه کسی به کمکش نیاز داشت به هیچ وجه دریغ نکنه ؛ نماز شب رو بخونه و اگه یه شب نتونست روز بعد قضاش رو به جا بیاره ؛ سعی کنه در طول سال برای خودش برنامه معنوی داشته باشه؛ وقتای بیکاریش رو با ذکرهای ساده مثل صلوات پر کنه ؛ هر روز قرآن بخونه؛ هر روز یا هر هفته زیارت عاشورا رو بخونه و خلاصه اینکه اونقدر یه رفتار معنوی رو تکرار کنه که دیگه ترک کردنش براش مشکل باشه.
.JPG)
