سلام وقتتون به خیر
ما آدماهمیشه سعی می کنیم وقتی کاری رو انجام میدیم حتما یه راه مطمئن برای روز مبادا بگذاریم یعنی اگه از کوه بالا میریم یه طناب محکم با خودمون ببریم تااگه از کوه پرت شدیم مارو نگه داره ،
اگه تو ماشین نشستیم کمربند رو ببندیم تا اگه تصادف کردیم درب وداغون نشیم.
توی شب تاریک چراغ قوه برمیداریم وهزاران محکم کاری دیگه ....................... .
اما آیا تا به حال فکر کردیم که با این همه گناه واین همه شرایط گناه واین همه مشکلات دیگه که امکان داره به وجود بیاد اگه بخوایم توبه کنیم باید بهانه ای برای برگشت داشته باشیم ؟ یه رشته اتصال به خدا برای خودمون باقی بگذاریم، که اگه خواستیم بتونیم برگردیم، یه اخلاق خوب که خدا اونو بهونه کنه ومارو ببخشه؟
مثلا آیا همیشه سعی میکنیم که نمازمون رو اول وقت بخونیم؟؟؟....................