بدون مطالعه و شناخت فلسفه انتظار
با دو رکعت نماز بی حال و یک دعای فُرَجِ بدون توجه (تازه آن هم اگر همیشه بخوانیم...)
و بی توجه به خواسته های واقعی مولایمان
با ادعایی که تمام عالم را پرکرده است (که ما منتظرانش هستیم)
جشن میلاد می گیریم و کف می زنیم و شادمانی می کنیم
و باور می کنیم که همه چیز برای آمدنشان آماده است
خدا کند دروغ سنج هیچگاه اختراع نشود
بگذریم ،
آقا جان ! آبرو داری کن و کمِ ما را به کَرَم خودت قبول کن!