ترسوی بهشتی؟؟
سلام
یه دوست دارم که همیشه وهر وقت میخواد کاری انجام بده میگه : میترسم این کار گناه باشه،
میترسم این حرف غیبت باشه ،
میترسم مادرم ناراحت بشه، میترسم بابام عاقم کنه،
میترسم اگه نگاه کنم فردای قیامت خدا عذابم کنه،
میترسم اگه فلان کاررو انجام بدم خدا دوستم نداشته باشه،
می ترسم اگه به این نوارگوش کنم امام زمان
علیه السلام از من دلگیر بشه،میترسم اگه توی سایتای خلاف برم دیگه حال عبادت ودعا نداشته باشم وهزار تا از این ترسهایی که فکر میکنه خوبه!
من بهش میگم: بابا بی خیال ، آدم که نباید اینقدر ترسو باشه، اگه بخوای این جوری زندگی کنی که از این دنیا لذتی نمیبری؟
میگه :همه لذت من توی ترک همین لذتهای دنیاییه وهمین ترسهاست که منو میبره بهشت!
ولی من حرفاش رو نمی فهمم چون خودم اینجوری نیستم.
نظرشما در باره اینجور آدمای ترسو چیه؟ آیا این نوع ترس ازگناه آدم میبره بهشت؟
دوستدار شما مهدی